qorlanmaq

1. t-siz. Qor halına gəlmək, qora çevrilmək, yanıb qor olmaq, qoru tökülərək alovsuz yanmaq. Odur, bax, meşənin içində hələ bir ocaq da qorlanır. S. R..

2. məch. Qor ilə basdırılmaq, qor ilə örtülmək.

3. t-siz. məc. Şikayətlənmək, yanıxmaq.